42/2017 ΕΦ ΑΘ (ΜΟΝ) ( 755160) Αυτοκινητικό ατύχημα. Αιφνίδια αλλαγή κατεύθυνσης αυτοκινήτου και παρεμβολή του στην πορεία μοτοσυκλέτας. Ολοσχερής καταστροφή μοτοσυκλέτας. Επιδικάζεται η αξία της αφαιρουμένης της αξίας των διασωθέντων μερών της. Τρυματισμός οδηγού μοτοσυκλέτας. Επιδίκαση πλασματικής δαπάνης οικιακής βοηθού, δαπανών βελτιωμένης διατροφής και διαφυγόντων εισοδημάτων, από τα οποία αφαιρείται το ποσό που αυτός έλαβε από τον ασφαλιστικό του φορέα. Περιορισμός αιτήματος αγωγής από καταψηφιστικό σε αναγνωριστικό. Επιδικάζονται τόκοι υπερημερίας και όχι επιδικίας. Εξαφανίζει την υπ’ αριθ. 1296/2014 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών. ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Αριθμός Απόφασης 42/2017 ΤΟ ΜΟΝΟΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Τμήμα 10ο Αποτελούμενο από τη Δικαστή Όλγα Σχετάκη- Μπονάτου, Εφέτη, που όρισε το Τριμελές Συμβούλιο Διοικήσεως του Εφετείου Αθηνών, και από τη Γραμματέα Θεώνη Αναγνωστοπούλου. Συνεδρίασε δημόσια στο ακροατήριό του στις 19 Φεβρουαρίου 2015 για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: ΤΗΣ ΕΚΚΑΛΟΥΣΑΣ: Ανώνυμης ασφαλιστικής εταιρείας με την επωνυμία «……..», που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία εκπροσωπήθηκε με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Παναγιώτη Πετρόπουλο. ΤΟΥ ΕΦΕΣΙΒΛΗΤΟΥ: ………. του ……, κατοίκου ….. Αττικής, ο οποίος εκπροσοιπήθηκε με δήλωση του άρθρου 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ από τον πληρεξούσιο δικηγόρο Ευθύμιο Καραΐσκο. Ο ενάγων, και ήδη εφεσίβλητος, με την από 3-12-2012 αγωγή του, προς το Μονομελές Πρωτοδικείο Αθηνών, που έχει κατατεθεί με αριθμό 193622/8150/2012, ζήτησε να γίνουν δεκτά τα όσα αναφέρονται σ’αυτήν. Το Δικαστήριο εκείνο εξέδωσε την υπ’ αριθμ. 1296/2014 οριστική του απόφαση, με την οποία, αφού κήρυξε απαράδεκτη τη συζήτηση της αγωγής ως προς τους πρώτο και δεύτερο των εναγομένων, οι οποίοι δεν είναι διάδικοι στην παρούσα δίκη, δέχθηκε εν μέρει την αγωγή. Την απόφαση αυτή προσέβαλε η εκκαλούσα (τρίτη των εναγομένων) με την από 29-7-2014 έφεσή του, προς το Δικαστήριο τούτο, που έχει κατατεθεί με αριθμό 5332/2014. Η υπόθεση εκφωνήθηκε από τη σειρά του οικείου πινακίου και συζητήθηκε, με την αντέφεση που άσκησε ο εφεσίβλητος με τις προτάσεις του. Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των διαδίκων κατέθεσαν εμπρόθεσμα τις προτάσεις τους και παραστάθηκαν στο ακροατήριο του Δικαστηρίου τούτου με δήλωση κατά το άρθρο 242 παρ. 2 του ΚΠολΔ. ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΝΟΜΟ Η υπό κρίση από 29-7-2014 (αρ. κατ. 5332/2014) έφεση της τρίτης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρίας με την επωνυμία «…….», κατά της 1296/2014 οριστικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που εκδόθηκε κατά την ειδική διαδικασία των διαφορών για ζημία από αυτοκίνητο και τη σύμβαση ασφάλισης αυτού (άρθρο 681 Α ΚΠολΔ) και με την οποία κηρύχθηκε απαράδεκτη η συζήτηση της από 3-12-2012 (αρ. κατ. 193622/8150/2012) αγωγής ως προς τους δύο πρώτους εναγομένους και έγινε δεκτή κατά ένα μέρος δεκτή ως προς την τρίτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία για αποζημίωση (θετική -αποθετική), χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης και αυτοτελή κατ’ άρθρο 931 ΑΚ αποζημίωση από το αναφε- ρόμενο σ’ αυτή αυτοκινητικό ατύχημα, ασκήθηκε νομότυπα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495 επ., 518 παρ. 2 ΚΠολΔ) και για το παραδεκτό της καταβλήθηκε το κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ παράβολο των 200 ευρώ (βλ. υπ’ αριθμ. 066887, 066885 σειρά Α παράβολα ΤΑΧΔΙΚ ποσού 60 ευρώ το καθένα και υπ’αριθμ. 1658671, 1658699 σειρά Α παράβολα Δημοσίου, ποσού 40 ευρώ το καθένα). Με την έφεση πρέπει να συνεκδικασθεί και η παραδεκτή με τις προτάσεις του εφεσίβλη- του - ενάγοντος ασκηθείσα αντέφεση, που αφορά κεφάλαια της εκκα- λουμένης που συνέχονται με την έφεση (άρθρα 246,523,681 Α, 674 παρ. 1 ΚΠολΔ) εκτός από το λόγο της αντέφεσης με τον οποίο αντεκ- καλείται το εκ του άρθρο 931ΑΚ αυτοτελές κεφάλαιο της εκκαλουμέ- νης, η οποία δεν προσβάλλεται ως προς αυτό με την έφεση, και συνεπώς ο λόγος αυτός της αντέφεσης είναι απορριπτέος ως απαράδεκτος (ΟλΑΠ 10/2015, ΑΠ 1061/2015 ΑΠ 978/2014, ΕφΑΘ 1483/2016 ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), Επομένως, πρέπει να ερευνηθεί το παραδεκτό και βάσιμο των λόγων της έφεσης και εντέφεσης (άρθρο 533 παρ. 1 ΚΠολΔ). Από την ένορκη κατάθεση της μάρτυρος ενώπιον του πρωτοβάθμιου Δικαστηρίου, που περιέχεται στα ταυτάριθμα με την εκκαλουμένη πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης αυτού, όλα τα έγγραφα που οι διάδικοι προσκομίζουν και επικαλούνται νόμιμα, πλην του με ημερομηνία 21-6-2011 εγγράφου της …….., που επικαλείται και προσκομίζει ο ενάγων, το οποίο δεν λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο, καθόσον αποτελεί ανυπόστατο αποδεικτικό μέσο, αφού συντάχθηκε για να χρησιμοποιηθεί, αποκλειστικά, στην παρούσα δίκη (ΟλΑΠ 8/1987, ΑΠ 109/2011 ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ») αποδείχθηκαν τα παρακάτω πραγματικά περιστατικά : Στις 26-11-2010 και περί ώρα 11:55, στη ….. Αττικής, ο ενάγων και ήδη εφεσίβλητος - αντεκαλών …… οδηγούσε την υπ’ αριθμ.κυκλ. …… δίκυκλη μοτοσυκλέτα κυριότητας του και εκινείτο στο ρεύμα κυκλοφορίας της λεωφόρου Ηρακλείου, που οδηγεί προς Ν. Ηράκλειο και στο δεξιό άκρο αυτού. Κατά τον ίδιο χρόνο και στον ίδιο τόπο ο μη διάδικος στην παρούσα δίκη …… οδηγούσε το υπ’ αριθμ. κυκλ. ……. ΔΦΧ αυτοκίνητο κυριότητας του μη διαδίκου στην παρούσα δίκη, …….., που ήταν ασφαλισμένο, για την έναντι τρίτων αστική ευθύνη στην τρίτη εναγόμενη ήδη εκκαλούσα - αντεφεσίβλητη ασφαλιστική εταιρεία «…..» καν εκινείτο στο ίδιο ρεύμα κυκλοφορίας της ως άνω λεωφόρου (προς Ν. Ηράκλειο) στο αριστερό τμήμα αυτού και προπορευόταν της υπ’ αριθμ. κυκλ. …… δίκυκλης μοτοσικλέτας του ενάγοντος. Όταν το υπ’ αριθμ. …….ΔΦΧ αυτοκίνητο πλησίαζε στη συμβολή της ως άνω λεωφόρου με την οδό ……. και ενώ αυτό εξακολουθούσε να κινείται στο αριστερό τμήμα του οδο στρώματος, ο οδηγός του πραγματοποίησε από το σημείο αυτό, αιφνίδια και ανέλεγκτα ελιγμό του υπ’ αριθμ. ….. ΔΧΦ αυτοκινήτου προς τα δεξιά, προκειμένου να εισέλθει, με δεξιά στροφή, στη οδό ……… με αποτέλεσμα αυτό (υπ’αριθμ. …… ΔΧΦ αυτοκίνητο) να αποφράξει την πορεία της υπ’αριθμ. ….. δίκυκλης μοτοσικλέτας του ενάγοντος και τα δύο οχήματα να συγκρουσθούν και να τραυματισθεί ο ενάγων. Η ένδικη σύγκρουση και ο τραυματισμός του ενάγοντος οφείλονται σε αποκλειστική υπαιτιότητα του ασφαλισμένου στην τρίτη εναγομένη υπ’ αριθμ. ……. ΔΧΦ αυτοκινή του, όπως δέχθηκε η εκκαλουμένη απόφαση, η οποία δεν προσβάλλεται ως προς το κεφάλαιο της αυτό με έφεση. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι συνεπεία της ένδικης σύγκρουσης, η υπ’ αριθμ. κυκλ. …… δίκυκλη μοτοσικλέτα, κυριότητας του ενάγοντος υπέστη πολλαπλές φθορές, σε καίρια και λειτουργικά σημεία της, τόσο στην αριστερή όσο και στη δεξιά πλευρά της, η αποκατάσταση των οποίων δεν είναι τεχνικά δυνατή, ώστε να τεθεί αυτή, ξανά στην κυκλοφορία με ασφάλεια. Η αγοραία δε αξία της ως άνω δίκυκλης μοτοσικλέτας, εργοστασίου κατασκευής ….., κυβισμού 97cc, η οποία κυκλοφόρησε, για πρώτη φορά στις 5-6-2000, στην κατάσταση που βρισκόταν αμέσως πριν από την ένδικη σύγκρουση, ανερχόταν κατά το χρόνο του ένδικου ατυχήματος στο ποσό των 700 ευρώ. Η αξία δε των διασωθέντων μερών αυτής ανερχόταν στο ποσό των 100 ευρώ. Ύστερα από αυτά η ως άνω μοτοσικλέτα πρέπει να θεωρηθεί ως ολοσχερώς κατεστραμμένη, από τεχνική άποψη. Επομένως, η ζημιά που υπέστη ο ενάγων, λόγω της ολοσχερούς καταστροφής της μοτοσυκλέτας του, ανέρχεται αφαιρουμένης της αξίας των διασωθέντων μερών αυτής, στο ποσό των 600 ευρώ (700-100 ευρώ). Κατά συνέπεια, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο, με την εκκαλουμένη απόφαση , επιδίκασε στον ενάγοντα, λόγω της ολοσχερούς καταστροφής της μοτοσυκλέτας του, το μικρότερο ποσό των 300 ευρώ, έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, όπως βάσιμα παραπονείται ο αντεκκαλών ενάγων. Γι’ αυτό πρέπει να γίνει δεκτός, ως ουσιαστικά βάσιμος, ο συναφής λόγος της υπό κρίση αντέφεσης. Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι κατά το ένδικο αυτοκινητικό ατύχημα καταστράφηκε το παντελόνι του ενάγοντος αξίας 50 ευρώ δεν αποδείχθηκε όμως ότι καταστράφηκε και το προστατευτικό του κράνος. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο που απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμο το κονδύλιο της αγωγής για την καταστροφή του παντελονιού του ενάγοντος έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, αντίθετα ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις ως προς την απόρριψη του σχετικού κονδυλίου της αγωγής για την καταστροφή του κράνους του ενάγοντος, κατά μερική ουσιαστική παραδοχή του συναφούς λόγου της αντέφεσης. Στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι αμέσως μετά το ένδικο ατύχημα, ο ενάγων διακομίσθηκε στο Νοσοκομείο «ΚΟΡΓΙΑΛΕΝΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΕΙΟ ΕΕΣ». Εκεί διαπιστώθηκε ότι είχε υποστεί αμφισφύριο κάταγμα ανοικτό της δεξιάς ποδοκνημικής. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση και ειδικότερα σε ανάταξη του κατάγματος και συγκράτηση του έξω σφυρού με πλάκα και βίδες και του έσω σφυρού με βίδα και kitschnet.Νοσηλεύτηκε έως τις 30-11-2010, οπότε εξήλθε με οδηγίες για φυσικοθεραπείες για βάδιση χωρίς φόρτιση του δεξιού σκέλους με βακτηρίες μασχάλης και για παρακολούθηση της κατάστασης της υγείας του στα εξωτερικά ιατρεία του ως άνω νοσοκομείου. Επίσης, κατά την έξοδό του από το νοσοκομείο οι θεράποντες ιατροί, έκριναν ότι θα είναι ανίκανος για εργασία επί δίμηνο τουλάχιστον (βλ. την υπ’ αριθμ. ……/27-12-2010 ιατρική γνωμάτευση του ως άνω νοσοκομείου). Στη συνέχεια ο ενάγων εξετάστηκε στα εξωτερικά ιατρεία του ως άνω νοσοκομείου στις 25-1-201 1, 25-22011, 31-3-2011. Στις 25-1-2011 συνεστήθη σ’ αυτόν συνέχιση της φυσικοθεραπείας και αποφυγή εργασίας επί ένα μήνα. Στις 25-2- 2011 συνεστήθη σ’ αυτόν συνέχιση της φυσικοθεραπείας, βάδιση με φόρτιση του δεξιού σκέλους και αποφυγή εργασίας επί ένα (1) μήνα. Στις 31-3-2011 συνεστήθη σ’ αυτόν η συνέχιση της φυσικοθεραπείας και αποφυγή εργασίας επί ένα (1) μήνα (βλ. τις με ημ/νια 25-1-2011,25-22011 και 31-3-2011 γνωματεύσεις του ως άνω νοσοκομείου). Στις 216-2011, ο ενάγων εξετάσθηκε από τον ιατρό χειρουργό ορθοπεδικό ……, ο οποίος διαπίστωσε ότι παρουσιάζει άλγος και οίδημα δεξιάς ποδοκνημικής με συνέπεια να χωλαίνει και συνέστησε σ’ αυτόν αποχή από την εργασία του, επί ένα μήνα (βλ. τη με ημ/νία 21-6-2011 ιατρική βεβαίωση του ως άνω ιατρού). Τέλος, ο ενάγων εξετά- στηκε στις 25-10-2012, στο ως άνω Νοσοκομείο «ΚΟΡΓΙΑΛΕΝΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΕΙΟ ΕΕΣ» και διαπιστώθηκε ότι εμφανίζει αρθρίτιδα της δεξιάς ποδοκνημικής και ακτινολογικά περιορισμό του εύρους της δεξιάς άρθρωσης και κλινικά άλγος- οίδημα και μικρού βαθμού ερυθρό- τητα στη δεξιά ποδοκνημική. Συνεστήθη σ’ αυτόν συνεχής φυσικοθεραπεία και αφαίρεση των υλικών οστεοσύνθεσης (βλ. τη με ημ/νία 25-10-2012 ιατρική βεβαίωση - γνωμάτευση του ως άνω νοσοκομείου). Περαιτέρω αποδείχθηκε ότι συνεπεία του ενδίκου τραυματισμού του, ο ενάγων τόσο κατά το χρονικό διάστημα της νοσηλείας του στο ω άνω νοσοκομείο (26-11-2010 έως και 29-11-2010) όσο και μετά την έξοδο του απ’ αυτό, κατά το χρονικό διάστημα από 30-11-2010 έως 26-3-2010, που παρέμεινε κλινήρης στην οικία του αδυνατούσε να αυ- τοεξυπηρετηθεί. Επομένως, κατά το παραπάνω χρονικό διάστημα (2611-2010 έως 26-3-2010), ο ενάγων είχε ανάγκη των υπηρεσιών οικιακής βοηθού - περιποιήτριας, για να τον περιποιείται. Τις υπηρεσίες αυτές προσέφερε στον ενάγοντα η σύζυγός του ………, με εντατικοποίηση των προσπαθειών της και πέρα από κάθε νομική και ηθική υποχρέωση της. Εάν δεν του προσέφερε τις ως άνω υπηρεσίες η σύζυγός του, ο ενάγων θα ήταν υποχρεωμένος να προσ- λάβει τρίτο άτομο ως οικιακή βοηθό για να τον περιποιείται κατά το ως άνω χρονικό διάστημα. Οι υπηρεσίες αυτές αποτιμώνται στο ποσό των 600 ευρώ μηνιαίως και συνολικά στο ποσό των 2.400 ευρώ (4 μήνες X 600 ευρώ), που ο ενάγων δικαιούται ως πλασματική δαπάνη κατ’ άρθρο 930 παρ. 3 ΑΚ. Επομένως, το Πρωτοβάθμιο δικαστήριο που επιδίκασε στον ενάγοντα για την ως άνω αιτία 3.000 ευρώ έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, όπως βάσιμα παραπονείται η εκκαλούσα με το συναφή λόγο της έφεσης της, απορριπτομένου ως αβάσιμου του συναφούς λόγου της αντέφεσης, με τον οποίο ο αντεκκαλών υποστηρίζει τ’ αντίθετα. Επίσης αποδείχθηκε ότι λόγω της φύσης των σωματικών βλαβών, που υπέστη ο ενάγων, συνεπεία του ενδίκου ατυχήματος (κάταγμα) και για την ταχύτερη αποκατάσταση αυτών, ήταν αναγκαίο να λαμβάνει βελτιωμένη διατροφή, επί πέντε (5) μήνες και δαπάνησε για την αιτία αυτή το ποσό των 10 ευρώ ημερη- σίως, επί πλέον του ποσού, που δαπανούσε για συνήθη διατροφή και συνολικά το ποσό των 1.500 ευρώ [(5μήνες X 30 ημέρες) X 10 ευρώ]. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο το οποίο με την εκκαλουμένη απόφαση επιδίκασε στον ενάγοντα για βελτιωμένη διατροφή το ποσό των 1.500 ευρώ, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις απορριπτομένως αβασίμων τόσο του συναφούς λόγου της έφεσης όσο και του συναφούς λόγου της αντέφεσης με τους οποίους οι διάδικοι υποστηρίζουν τ’ αντίθετα. Περαιτέρω, δεν αποδείχθηκε ότι ο ενάγων συνεπεία του ενδίκου τραυματισμού του δαπάνησε το ποσό των 3.200 ευρώ για φυσικοθεραπείες, καθόσον δεν προσκομίζει σχετικές αποδείξεις παροχής υπηρεσιών από φυσιοθεραπευτή, ενώ δεν κρίνεται επαρκής για το σχηματισμό πλήρους αντίθετης δικανικής πεποίθησης, η ένορκη κατάθεση της μάρτυρος ……., συζύγου του ενάγοντος. Επομένως, το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, το οποίο με την εκκαλουμένη απέρριψε ως ουσιαστικά αβάσιμο το ως άνω αγωγικό κονδύλιο, ορθά εκτίμησε τις αποδείξεις και είναι απορριπτέος ως αβάσιμος ο συναφής λόγος αντέφεσης. Στη συνέχεια αποδείχθηκε ότι κατά το χρόνο του ενδίκου αυτοκινητικού ατυχήματος, ο ενάγων ασκούσε το επάγγελμα του φανοποιού και διατηρούσε ατομική επιχείρηση συνεργείου αυτοκινήτων (φανοποιείου), στο ….. Αττικής και στη διασταύρωση των οδών ….. αρ. …. και …… . Από την άσκηση του ως άνω επαγγέλματος, κέρδιζε μηνιαίως κατά μέσο όρο, το ποσό των 1.600 ευρώ καθαρά. Συνεπεία του ένδικου τραυματισμού του, αυτός κατέστη ανίκανος προς άσκηση του ως άνω επαγγέλματος, κατά το χρονικό διάστημα από 26-11- 2010 έως 26-7-2011. Εάν δεν λάμβανε χώρα ο ένδικος τραυματισμός του, ο ενάγων θα εξακολουθούσε να ασκεί το ως άνω επάγγελμα και κατά το χρονικό διάστημα από 26-11-2010 έως 26-7-2011 και θα κέρδιζε μηνιαίως, μετά πιθανότητας και κατά τη συνήθη πορεία των πραγμάτων, το συνολικό ποσό των 12.800 ευρώ (8 μήνες X 1.600 ευρώ). Από το ποσό αυτό πρέπει να αφαιρεθεί το ποσό των 4.867,08 ευρώ, που ο ενάγων έλαβε από τον ασφαλιστικό του φορέα (ΟΑΕΕ), ως επιδότηση, λόγω της ανικανότητας του για εργασία (άρθρο 47 παρ. 6 του Ν. 3518/2006). Επομένως, πρέπει να επιδικασθεί στον ενάγοντα, ως αποζημίωση, λόγω διαφυγόντων κερδών από την εργασία του, το υπόλοιπο ποσό των 7.932,92 ευρώ (12.800 - 4.867,08), κατά το οποίο ζημιώθηκε. Πρέπει να λεχθεί ότι η αγωγή είναι επαρκώς ορισμένη ως προς το κονδύλιο των διαφυγόντων κατ’ άρθρο 216 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με άρθρα 298, 914 ΑΚ (ΑΠ 2263/2014 ΤΝΠ "ΝΟΜΟΣ"), απορριπτομένου ως αβασίμου του ισχυρισμού της τρίτης εναγομένης περί αοριστίας. Τέλος, λαμβανομένων υπόψη των συνθηκών του ενδίκου αυτο- κινητικού ατυχήματος, της αποκλειστικής υπαιτιότητας του οδηγού του ζημιογόνου υπ’ αριθμ. …… ΔΧΦ αυτοκινήτου στην πρόκληση του ενδίκου ατυχήματος, του είδους της σωματικής βλάβης, που υπέστη ο ενάγων, κατά το ένδικο ατύχημα, της χειρουργικής επέμβασης, που υποβλήθηκε και αυτής που πρόκειται να υποβληθεί για αφαίρεση των υλικών οστεοσύνθεσης, του χρόνου ανικανότητας προς εργασία, του ύψους των ζημιών του, της ηλικίας του κατά το χρόνο του ενδίκου ατυχήματος (55 ετών) και της κοινωνικής και οικονομικής κατάστασης του ενάγοντος (η ευθύνη της τρίτης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρείας δεν λαμβάνεται υπόψη από το Δικαστήριο, διότι η ευθύνη της είναι εγγυητική), το Δικαστήριο κρίνει ότι ο ενάγων υπέστη ηθική βλάβη από την σε βάρος του αδικοπραξία, για την αποκατάσταση της οποίας, πρέπει να επιδικασθεί σ’ αυτόν ως χρηματική ι κανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το ποσό των 18.000 ευρώ, το οποίο θεωρείται εύλογο, μετά από στάθμιση των κατά νόμο στοιχείων (άρθρο 932 ΔΚ). Στο ποσό αυτό δεν συμπεριλαμβάνεται το ποσό των 50 ευρώ, που ο ενάγων επιφυλάχθηκε, με την αγωγή, να αξιώσει για την ως άνω αιτία, παριστάμενος ως πολιτικώς ενάγων στο ποινικό Δικαστήριο. Επομένως, το πρωτοβάθμιο Δικαστήριο, το οποίο με την εκ- καλουμένη απόφαση, επιδίκασε στον ενάγοντα, ως χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης το μεγαλύτερο ποσό των 30.000 ευρώ έσφαλε ως προς την εκτίμηση των αποδείξεων, όπως βάσιμα παραπονείται η εκκαλούσα με το συναφή λόγο της έφεσης της, απορριπτομένου ως αβασίμου του σχετικού λόγου της αντέφεσης. Ύστερα από αυτά, το σύνολο των βάσιμων αξιώσεων του ενάγοντος έναντι της τρίτης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρείας «……» από το ένδικο ατύχημα ανέρχεται στο ποσό των 30.482,92 ευρώ (600+50+2.400+1.500+7.932,92+18.000) το οποίο πρέπει να αναγνωρισθεί ότι υποχρεούται η τρίτη εναγομένη να καταβάλλει στον ενάγοντα με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής και όχι επιδικίας, καθόσον όταν το αρχικό καταψηφι- στικό αίτημα της αγωγής περιορισθεί σε έντοκο αναγνωριστικό, όπως στην προκειμένη περίπτωση, δεν οφείλονται δικονομικοί τόκοι, κατά τη διάταξη του άρθρου 346ΑΚ, όπως αυτό αντικαταστάθηκε από το άρθρο 2 Ν.4055/2012 (τόκοι επιδικίας) αλλά τόκοι υπερημερίας, κατά τις διατάξεις των άρθρων 340 και 345 ΑΚ, αφού η επίδοση στον εναγόμενο της αγωγής, για επιδίκαση χρηματικής απαίτησης έχει και τον χαρακτήρα οιονεί δικαιοπραξίας όχλησης του οφειλέτη, για την εκπλήρωση της παροχής (ΟλΑΠ 24/2014, ΑΠ 1122/2010 ΤΝΠ «ΝΟΜΟΣ»), Επομένως πρέπει η έφεση και η αντέφεση να γίνουν δεκτές κατ’ ουσία, να εξαφανισθεί η εκκαλουμένη ως προς τις διατάξεις της που αφορούν την τρίτη εναγόμενη αναγκαίως για το ενιαίο της εκτέλεσης και ως προς αυτές που δεν θίγονται καθώς και ως προς την περί δικάστικών εξόδων διαταγή της και αφού κρατηθεί η υπόθεση προς κατ’ ουσία έρευνα από το Δικαστήριο αυτό (άρθρο 535 παρ. 1 ΚΠολΔ), να γίνει κατά ένα μέρος δεκτή κατ’ουσία η από 3-12-2012 (αρ. κατ. ..../8150/2012) αγωγή ως προς την τρίτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία, να αναγνωρισθεί ότι υποχρεούται η τρίτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία να καταβάλει στον ενάγοντα 30.482,92 ευρώ με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Επίσης πρέπει να επιβληθεί σε βάρος της τρίτης εναγομένης ασφαλιστικής εταιρείας ένα μέρος από τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας (άρθρα 178 παρ. 1, 183 ΚΠολΔ), όπως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό της παρούσας. Τέλος, πρέπει να διαταχθεί η επιστροφή του παράβολου στην εκκαλούσα κατ’ άρθρο 495 παρ. 4 ΚΠολΔ. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ Συνεκδικάζει αντιμωλία των διαδίκων έφεση και αντέφεση Δέχεται τυπικά και κατ’ ουσία την έφεση και αντέφεση. Εξαφανίζει την εκκαλουμένη 1296/2014 οριστική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, ως προς τις διατάξεις της, που αφορούν στην τρίτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία. Κρατεί την υπόθεση και δικάζει επί της από 3-12-2012 (αρ. κατ. 193622/8150/2012) αγωγής ως προς την τρίτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία «………». Δέχεται κατά ένα μέρος την από 3-12-2012 αγωγή (αρ. κατ. 193622/8150/2012), ως προς την τρίτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία. Αναγνωρίζει ότι υποχρεούται η τρίτη εναγομένη ασφαλιστική εταιρεία με την επωνυμία «……..» να καταβάλει στον ενάγοντα …….. τριάντα χιλιάδες τετρακόσια ογδόντα δύο ευρώ και ενενήντα δύο λεπτά (30.482,92), με το νόμιμο τόκο υπερημερίας από την επίδοση της αγωγής μέχρι την εξόφληση. Καταδικάζει την τρίτη εναγομένη σ’ ένα μέρος από τα δικαστικά έξοδα του ενάγοντος και για τους δύο βαθμούς δικαιοδοσίας τα οποία ορίζει σε χίλια επτακόσια (1.700) ευρώ. Διατάσσει την επιστροφή του παράβολου στην εκκαλούσα. Κρίθηκε, αποφασίστηκε και δημοσιεύτηκε στην Αθήνα στις 9 Ιανουαρίου 2017 στο ακροατήριο του, σε έκτακτη και δημόσια συνεδρίαση, απόντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους Η ΔΙΚΑΣΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Α.Σ.