1297/2018 ΑΠ

Διαχρονικό δικαιο. Ένδικα μέσα. Το παραδεκτό τους κρίνεται βάσει των διατάξεων που ισχύουν κατά τη δημοσίευση της προσβαλλόμενης απόφασης. Ανακοπή κατά πρωτοκόλλου αποζημιώσεως για αυθαίρετη χρήση και κάρπωση δημοσίου κτήματος. Από 11-4-2012 δεν χωρούν ένδικα μέσα. Παραδεκτά προσβάλλεται με αναίρεση απόφαση που εκδόθηκε πριν την ως άνω ημερομηνία. Μη λήψη υπόψη αποδεικτικών μέσων. Περιεχόμενο λόγου αναίρεσης. Πρέπει να εξειδικεύονται τα αποδεικτικά μέσα που δεν λήφθηκαν υπόψη, η νόμιμη επίκληση και προσκομιδή τους, ο ισχυρισμός, το βάσιμο ή αβάσιμο του οποίου θα αποδείκνυαν, καθώς και ο λόγος για τον οποίο ο ισχυρισμός αυτός ασκεί ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης. Απορρίπτει αναίρεση της υπ’ αριθ. 92/2012 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Λαμίας.

Αριθμός 1297/2018 ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ A2` Πολιτικό Τμήμα ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τους Δικαστές: Ιωσήφ Τσαλαγανίδη, Προεδρεύοντα Αρεοπαγίτη, κωλυομένου του Αντιπροέδρου του Αρείου Πάγου Γεωργίου Σακκά, Αβροκόμη Θούα, Μιλτιάδη Χατζηγεωργίου, Γεώργιο Αποστολάκη και Αναστασία Περιστεράκη, Αρεοπαγίτες. ΣΥΝΗΛΘΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του, στις 14 Μαΐου 2018, με την παρουσία και της γραμματέως Θεοδώρας Παπαδημητρίου, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ: Του αναιρεσείοντος: Ελληνικού Δημοσίου, που εκπροσωπείται νόμιμα από τον Υπουργό Οικονομικών, που κατοικοεδρεύει στην Αθήνα. Εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιά του Μαρία Βλάσση, Πάρεδρο του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του Κ.Πολ.Δ. Της αναιρεσίβλητης: ανώνυμης τραπεζικής εταιρείας με την επωνυμία "ΤΡΑΠΕΖΑ …….. Α.Ε.", που εδρεύει στη Λαμία και εκπροσωπείται νόμιμα. Εκπροσωπήθηκε από τον πληρεξούσιο δικηγόρο της Ευθύμιο Καραΐσκο, με δήλωση του άρθρου 242 παρ.2 του Κ.Πολ.Δ., με την οποία δήλωση γνωστοποίησε και την αλλαγή της επωνυμίας από "ΤΡΑΠΕΖΑ …….. Α.Ε." σε "………………….. Εταιρεία". Η ένδικη διαφορά άρχισε με την από 6-12-2002 ανακοπή της ήδη αναιρεσίβλητης, που κατατέθηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Λαμίας. Εκδόθηκαν οι αποφάσεις: 85/2006 του ίδιου Δικαστηρίου και 92/2012 του Εφετείου Λαμίας. Την αναίρεση της τελευταίας απόφασης ζητεί το αναιρεσείον με την από 31-3-2015 αίτησή του. Κατά τη συζήτηση της αίτησης αυτής, που εκφωνήθηκε από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν, όπως σημειώνεται πιο πάνω. Η εισηγήτρια Αρεοπαγίτης Αναστασία Περιστεράκη ανέγνωσε την από 29-10-2017 έκθεσή της, με την οποία εισηγήθηκε την απόρριψη της κρινόμενης αίτησης. ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Με τη διάταξη του άρθρου 326 παρ. 3 ν. 4072/2012, με την οποία αντικαθίστανται τα δέκατο και ενδέκατο εδάφια του άρθρου 115 του από 11/12-11-1929 "περί διοικήσεως δημοσίων κτημάτων" (που μεταξύ άλλων ορίζει τις προϋποθέσεις ασκήσεως ανακοπής κατά πρωτοκόλλου αποζημιώσεως για αυθαίρετη χρήση και κάρπωση δημοσίου κτήματος), ορίζεται ότι: "Αρμόδιο δικαστήριο προς εκδίκαση της ανακοπής είναι το μονομελές πρωτοδικείο της τοποθεσίας του κτήματος. Κατά των αποφάσεων που εκδίδονται δεν χωρεί ένδικο μέσο. Αν η απόφαση που εκδίδεται ακυρώνει το πρωτόκολλο για λόγους που αφορούν την κυριότητα ή τη νομή του κτήματος, ο ανακόπτων οφείλει να ασκήσει τακτική αγωγή εντός ενενήντα ημερών από την επίδοση της αποφάσεως, άλλως το πρωτόκολλο παραμένει σε ισχύ και εκτελείται...". Η πιο πάνω διάταξη δεν ορίζει αν η θεσπιζόμενη με αυτήν απαγόρευση ασκήσεως ενδίκων μέσων καταλαμβάνει ή όχι και τις υποθέσεις του ανωτέρω άρθρου 115 του από 11/12-11-1929, που ήσαν ήδη εκκρεμείς ενώπιον των δικαστηρίων κατά την έναρξη της ισχύος του ν. 4072/2012 (11-4- 2012), όπως ορίζουν άλλες διατάξεις (π.χ. το ίδιο άρθρο 326 παρ. 1 για τις εκεί αναφερόμενες υποθέσεις). Συνεπώς στην περίπτωση αυτή εφαρμόζεται η διαχρονικού δικαίου διάταξη του άρθρου 24 παρ.1 εδ.α Εισ.Ν. Κ.Πολ.Δ., κατά την οποία: "Το παραδεκτό των ενδίκων μέσων, το επιτρεπτό των προβαλλόμενων λόγων και ο χρόνος της άσκησης κρίνονται σύμφωνα με τον νόμο που ισχύει κατά το χρόνο που δημοσιεύεται η απόφαση". Ως απόφαση κατά τη διάταξη αυτή εννοείται η προσβαλλόμενη (Α.Π.285/2016, 929/2014). Στην προκειμένη περίπτωση από την επισκόπηση της προσβαλλομένης απόφασης προκύπτει ότι αυτή δημοσιεύθηκε την 5-4-2012, δηλ. πριν την ισχύ του ν 4072/2012 (11-4-2012). Επομένως, η ένδικη αίτηση αναίρεσης ασκήθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα (άρθρα 495,564παρ 3ΚΠολΔ) και είναι παραδεκτή. Ο αναιρετικός λόγος του αριθμού 11 περίπτ. γ` του άρθρου 559 Κ.Πολ.Δ., δημιουργείται και αν το δικαστήριο της ουσίας παρέλειψε να λάβει υπόψη, κατά τη διαμόρφωση του αποδεικτικού του πορίσματος, έγγραφα που παραδεκτά και νόμιμα προσκόμισαν και επικαλέστηκαν οι διάδικοι και τα οποία ήσαν χρήσιμα προς άμεση ή έμμεση απόδειξη πραγματικών γεγονότων με ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης. Αν έγινε ή όχι επίκληση του αποδεικτικού μέσου κρίνεται από τις προτάσεις του διαδίκου και όχι από το περιεχόμενο της προσβαλλομένης απόφασης και αν δεν προσκομίζονται οι προτάσεις, ο λόγος απορρίπτεται ως αβάσιμος (OΛ ΑΠ498/78, ΑΠ 1595/2006). Ομοίως, ο λόγος αυτός είναι αβάσιμος και όταν το δικαστήριο βεβαιώνει στην προσβαλλόμενη απόφασή του, ότι έλαβε υπόψη τα συγκεκριμένα έγγραφα, για τα οποία προτείνεται ο λόγος αναίρεσης, ανεξαρτήτως του ότι στα πλαίσια της ελεύθερης εκτίμησης των αποδείξεων δέχεται ως αποδεικνυόμενα πραγματικά περιστατικά διαφορετικά από εκείνα που ισχυρίζεται ο αναιρεσείων ότι αναφέρονται στα έγγραφα αυτά, ή βεβαιώνει ότι έλαβε υπόψη όλα τα με επίκληση προσκομισθέντα από τους διαδίκους έγγραφα, έστω και χωρίς να γίνεται ειδική μνεία ή αξιολόγηση του καθενός από αυτά, εκτός αν, παρά την βεβαίωση αυτή, από το περιεχόμενο της απόφασης, και ιδίως από τις αιτιολογίες της, καταλείπονται αμφιβολίες για την συνεκτίμηση των συγκεκριμένων εγγράφων (ΑΠ1483/2014,ΑΠ 322/2011). Περαιτέρω, από το συνδυασμό των διατάξεων των άρθρων 118 αριθ.4, 566 1 και 577 3 του ΚΠολΔ. προκύπτει, ότι στο έγγραφο της αναίρεσης πρέπει να αναφέρεται κατά τρόπο σαφή, ορισμένο και ευσύνοπτο η νομική πλημμέλεια που αποδίδεται στο δικαστήριο που εξέδωσε την προσβαλλόμενη απόφαση, ώστε να είναι δυνατόν να διαπιστωθεί αν και ποιο λόγο αναίρεσης από τους περιοριστικώς αναφερόμενους στο άρθρο 559 ΚΠολΔ. θεμελιώνει η προβαλλόμενη αιτίαση. Διαφορετικά ο λόγος αναίρεσης απορρίπτεται αυτεπαγγέλτως ως αόριστος, χωρίς να είναι επιτρεπτή η συμπλήρωση των στοιχείων που λείπουν με παραπομπή σε άλλα διαδικαστικά έγγραφα. Ειδικότερα ως προς τον προβλεπόμενο από το άρθρο 559 αριθ. 11γ λόγο αναίρεσης, πρέπει να εξειδικεύονται στο αναιρετήριο τα αποδεικτικά μέσα που το δικαστήριο, δεν έλαβε αυτά υπόψη, ενώ προσκομίστηκαν νόμιμα, να προσδιορίζεται το περιεχόμενο τους και το παραδεκτό της προσαγωγής τους και να αναφέρεται ότι έγινε επίκληση και προσκομιδή τους, ακόμη και αν έπρεπε να ληφθούν υπόψη αυτεπαγγέλτως. Τέλος πρέπει να καθορίζεται ο ισχυρισμός, το βάσιμο ή αβάσιμο του οποίου θα αποδεικνυόταν με το αποδεικτικό μέσο και οι λόγοι για τους οποίους ο ισχυρισμός αυτός ασκεί ουσιώδη επιρροή στην έκβαση της δίκης και ειδικότερα στο διατακτικό. (ΑΠ1185/2010). Με το μοναδικό λόγο της αίτησης αναίρεσης το αναιρεσείον μέμφεται την προσβαλλομένη απόφαση για πλημμέλεια του άρθρου 559 παρ. 11γ ΚΠολΔ, και δη ότι δεν καθίσταται αδιστάκτως βέβαιο ότι το Εφετείο έλαβε υπόψη την 4/2001 Γνωμοδότηση του Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Δημοσίων Κτημάτων καθώς και την από Νοέμβριο 1996 έκθεση εφαρμογής τίτλων ιδιοκτησίας περί τον χείμαρρο "………" Λαμίας, την από Νοέμβριο 1996, τεχνική έκθεση του …., τοπογράφου μηχανικού, καθώς και τις από 4.4.1997 ένορκες καταθέσεις του…………... και ….., που μνημονεύονται στην άνω γνωμοδότηση. Όμως, στο δικόγραφο της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης δεν αναφέρεται, αν τα άνω έγγραφα προσκομίστηκαν νόμιμα ενώπιον του Εφετείου, δεν προσδιορίζεται το περιεχόμενό τους και το παραδεκτό της προσαγωγής τους, ούτε αναφέρεται ότι έγινε επίκληση και προσκομιδή τους, στοιχεία που ήσαν απαραίτητα για το ορισμένο του λόγου αναιρέσεως, ως προαναφέρθηκε. Επομένως, ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί προεχόντως ως απαράδεκτος, πέραν του ότι είναι και ουσιαστικά αβάσιμος, αφού από το περιεχόμενο της προσβαλλομένης αποφάσεως, την οποία παραδεκτά επισκοπεί το Δικαστήριο, προκύπτει ότι η άνω γνωμοδότηση ρητά λήφθηκε υπόψη από το άνω Εφετείο, ενώ για τα λοιπά έγγραφα, τα οποία απλώς αναφέρονται στην άνω γνωμοδότηση, χωρίς να αναφέρεται το περιεχόμενό τους, όπως προκύπτει από τις από 12.12.2011 προτάσεις του αναιρεσείοντος ενώπιον του άνω δικαστηρίου, δεν έγινε επίκληση και προσαγωγή αυτών κατά τη συζήτηση της έφεσης κατά τη δικάσιμο της 13.12.2011 κατά την οποία συζητήθηκε η άνω έφεση, επί της οποίας εκδόθηκε η προσβαλλόμενη απόφαση. Κατόπιν τούτων πρέπει να απορριφθεί η ένδικη αίτηση αναίρεσης και να καταδικαστεί το αναιρεσείον στα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης, λόγω της ήττας του (άρθ 176 και 183ΚΠοΛΔ) κατά τα οριζόμενα στην 134423/1992 κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών και Δικαιοσύνης, ως ειδικότερα ορίζεται στο διατακτικό. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την από 31.3.2015 αίτηση του Ελληνικού Δημοσίου για αναίρεση της 92/2012 απόφασης του Τριμελούς Εφετείου Λαμίας. ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ σε βάρος του αναιρεσείοντος τα δικαστικά έξοδα της αναιρεσίβλητης που ορίζει σε τριακόσια (300) ευρώ. ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε στην Αθήνα, στις 13 Ιουνίου 2018. ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗΚΕ σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του, στην Αθήνα, στις 20 Ιουλίου 2018. Ο ΠΡΟΕΔΡΕΥΩΝ ΑΡΕΟΠΑΓΙΤΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ