388/2018 ΕΙΡ ΛΑΜ

Ρύθμιση οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων. Εμπορική ιδιότητα. Η ιδιότητα αυτή είτε υφίσταται, είτε ανάγεται στο παρελθόν, κατά το χρονικό διάστημα της παύσης των πληρωμών, αποτελεί προϋπόθεση που προσδίδει την πτωχευτική ικανότητα στο φυσικό πρόσωπο, συνεπώς την μη υπαγωγή του στην ρύθμιση του ν. 3869/2010. Για να υπαχθεί στις ευεργετικές διατάξεις του ανωτέρω νόμου, θα πρέπει, στην αίτησή του, να αναφέρεται το επάγγελμά του. Το βάρος απόδειξης παύσεων των πληρωμών μετά την παύση της εμπορίας του το φέρει ο αιτών. Στην προκείμενη περίπτωση ο αιτών διατηρούσε λιανικό εμπόριο ειδών υγιεινής. Νόμω αβάσιμο το αίτημά επικύρωσης του σχεδίου διευθέτησης οφειλών. Απαράδεκτο το αίτημα απαλλαγής του υπολοίπου οφειλών, ως πρόωρα ασκηθέν. Απορρίπτει ισχυρισμούς και ενστάσεις καθ’ ων περί αοριστίας, δόλιας περιέλευσης σε αδυναμία πληρωμών και καταχρηστικότητας της κρινόμενης αίτησης. Μη προσκόμιση αιτούντος αποδεικτικών μέσων, ώστε να αποδειχθεί ότι η μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμών του επήλθε μετά την απώλεια της εμπορικής του ιδιότητας. Απορρίπτει αίτηση.

ΤΟ ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΕΙΟ ΛΑΜΙΑΣ ΑΡΙΘΜΟΣ ΑΠΟΦΑΣΗΣ 388/2018 (ΕΚΟΥΣΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ) ΣΥΓΚΡΟΤΗΘΗΚΕ από τη Δόκιμη Ειρηνοδίκη Βασιλική Ξαφούλη που ορίσθηκε με πράξη της διευθύνουσας το Πρωτοδικείο Λαμίας με τη σύμπραξη της γραμματέως Ευανθίας Καρατράντα. ΣΥΝΕΔΡΙΑΣΕ δημόσια στο ακροατήριό του στη Λαμία στις 18.09.2018, για να δικάσει την υπόθεση μεταξύ : ΤΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΟΣ : .................... του ................... και της ....................., κατοίκου ............... Λοκρίδος Λαμίας, ο οποίος παραστάθηκε διά της πληρεξούσιας δικηγόρου του Βερονίκης Ζαρκάδα (AM ΔΣΛ 328, αριθμός γραμματίου προκαταβολής εισφορών ΔΣΛ 58150/18.09.2018), η οποία κατέθεσε έγγραφες προτάσεις. ΤΩΝ ΚΑΘ` ΩΝ Η ΑΙΤΗΣΗ (μετεχουσών στη δίκη πιστωτών, οι οποίες κατέστησαν διάδικοι μετά τη νόμιμη κλήτευσή τους κατ` άρθρ. 5 Ν 3869/2010 και 748 παρ. 2 ΚΠολΔ) : 1) ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «...............................», πρώην «.....................» που εδρεύει στην Αθήνα, οδός ..........αρ. .... και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια της πληρεξούσιας δικηγόρου της Αφροδίτης - Φανούριος Καραίσκου (AM ΔΣΛ 406, αριθμός γραμματίου προκαταβολής εισφορών ΔΣΛ 58112/18.09.2018 ), η οποία κατέθεσε έγγραφες προτάσεις, 2) ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «.........................», που εδρεύει στην Αθήνα, οδός ...... αρ. ... και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Δημητρίου Κουμπάρου (AM ΔΣΛ 95, αριθμός γραμματίου προκαταβολής εισφορών ΔΣΛ 58146/18.09.2018), ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις, 3) ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «..........................» και τον δ.τ. "..................." που εδρεύει στην Αθήνα, όπως νομίμως εκπροσωπείται και παραστάθηκε δια του πληρεξουσίου δικηγόρου της Κωνσταντίνου Μπαρούτα (AM ΔΣΛ 270, αριθμός γραμματίου προκαταβολής εισφορών ΔΣΛ 58090/17.09.2018), ο οποίος κατέθεσε έγγραφες προτάσεις, 4) ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «........................» υπό ειδική εκκαθάριση, που εδρεύει στην Αθήνα και εκπροσωπείται νόμιμα, η οποία δεν παραστάθηκε και 5) ανώνυμη τραπεζική εταιρεία με την επωνυμία «..................» που εδρεύει στην Αθήνα, οδός ............... αρ. ..., όπως νομίμως εκπροσωπείται η οποία δεν παραστάθηκε. Η προς ην η κοινοποίηση : ...................... συζ. ......................, το γένος .................... και ..............., κάτοικος ........................ Φθιώτιδας, η οποία δεν παραστάθηκε. ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΥΠΟΘΕΣΗΣ : Η από 17.11.2016 αίτηση δικαστικής ρύθμισης χρεών σύμφωνα με τον Ν 3869/2010, εκούσιας δικαιοδοσίας, με αρ. καταθ. ..../..................., για τη συζήτηση της οποίας ορίσθηκε η δικάσιμος που αναφερεται στην αρχή της παρούσας. Κατά τη συζήτηση της υποθέσεως, η οποία εκφωνήθηκε στη σειρά της από το πινάκιο, οι διάδικοι παραστάθηκαν όπως ανωτέρω αναφέρεται και οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των παρισταμένων διαδίκων ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις έγγραφες προτάσεις τους. Ακολούθησε συζήτηση όπως περιγράφεται στα πρακτικά. ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ ΚΑΙ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ Από τις υπ` αριθμ. ........../............. και ................... εκθέσεις επίδοσης του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Αθηνών .................. και την υπ` αριθμ. ...../................. έκθεση επίδοσης του δικαστικού επιμελητή της Περιφέρειας του Εφετείου Λαμίας με έδρα την ................., οι οποίες νομίμως προσάγονται μετ` επικλήσεως από τον αιτούντα αποδεικνύεται ότι ακριβές επικυρωμένο αντίγραφο της υπό κρίση αιτήσεως δικαστικής ρύθμισης χρεών με πράξη ορισμού δικασίμου και κλήση προς συζήτηση για την δικάσιμο που αναφέρεται στην αρχή της παρούσας επιδόθηκε στην τέταρτη και πέμπτη των καθ` ων και στην εγγυήτρια αντιστοίχως. Κατά την ως άνω δικάσιμο, όταν η υπόθεση εκφωνήθηκε στη σειρά της από το πινάκιο, η τέταρτη και πέμπτη των καθ` ων καθώς και η εγγυήτρια δεν εμφανίσθηκαν ούτε εκπροσωπήθηκαν από πληρεξούσιο δικηγόρο, οπότε πρέπει να δικασθούν ερήμην. Το Δικαστήριο, ωστόσο, θα προχωρήσει στην έρευνα της υπόθεσης σαν να είχαν εμφανισθεί και οι απολειπόμενες διάδικοι (αρθρ. 754 ΚΠολΔ και 271 παρ. 1 ΚΠολΔ, αναλογικά εφαρμοζόμενου, όπως οι τελευταίες τροποποιήθηκαν με τις διατάξεις του Ν. 4335/2015 σε συνδυασμό με την αιτιολογική έκθεση του ανωτέρω νόμου). I. Σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 1 παρ. 1 του Ν 3869/2010 «φυσικά πρόσωπα που στερούνται πτωχευτικής ικανότητας υπό την έννοια του άρθρου 2 του Ν. 3588/2007 και έχουν περιέλθει, χωρίς δόλο σε μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμής ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών τους (εφεξής οφειλέτες) δικαιούνται να υποβάλλουν στο αρμόδιο δικαστήριο αίτηση για τη ρύθμιση των οφειλών τους κατά τις διατάξεις του παρόντος νόμου». Εξάλλου, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 1 του ΠτΚ (Ν. 3588/2007, ΦΕΚ Α` 153/10-7-2007), «Πτωχευτική ικανότητα έχουν οι έμποροι και οι ενώσεις προσώπων με νομική προσωπικότητα», ενώ, κατά τη διάταξη του άρθρου 1 του Β.Δ. 19-4/1-5-1835, «έμποροι είναι όσοι μετέρχονται πράξεις εμπορικές και κύριο επάγγελμα έχουν την εμπορία». Από το συνδυασμό των ανωτέρω διατάξεων συνάγεται, ότι από τη ρύθμιση του Ν 3869/2010 αποκλείονται φυσικά πρόσωπα που έχουν πτωχευτική ικανότητα, δηλαδή οι έμποροι. Κρίσιμο χρονικό σημείο είναι η ύπαρξη ή μη εμπορικής ιδιότητας κατά το χρόνο υποβολής από τον οφειλέτη της αιτήσεως προς το δικαστήριο και όχι η εμπορικότητα ή μη του χρέους (ΕιρΑμαλ 83/2014, Α’ Δημοσίευση ΝΟΜΟΣ). Επομένως, ο οφειλέτης που κατά το χρόνο υποβολής της αιτήσεως του είναι έμπορος, δεν μπορεί να υπαγάγει στη ρύθμιση του νόμου αστικά χρέη που δημιούργησε κατά το παρελθόν, πριν ακόμα αποκτήσει την εμπορική ιδιότητα (ΕιρΑΘ 165/2011» αδημ). Για τους χαρακτηριζόμενους ως εμπόρους, σε περίπτωση αδυναμίας εκπληρώσεως των ληξιπρόθεσμων χρηματικών υποχρεώσεων τους κατά τρόπο γενικό και μόνιμο (παύση πληρωμών), ισχύουν οι ρυθμίσεις του πτωχευτικού κώδικα και όχι αυτές του Ν 3869/2010. Συνεπώς, αποτελεί κρίσιμο ζήτημα για την εφαρμογή του Ν 3869/2010 η ιδιότητα του αιτούντος οφειλέτη ως εμπόρου ή μη, βασικά, κατά τον χρόνο υποβολής της αιτήσεως (βλ. Αθ. Κρητικός, Ρύθμιση των οφειλών υπερχρεωμένων φυσικών προσώπων, 2016, σελ. 41, Ι.Βενιέρη- Θ.Κατσά, Εφαρμογή του Ν. 3869/2010 για τα υπερχρεωμένα φυσικά πρόσωπα, 2016, σελ. 129 επ). Επίσης, κατά τη διάταξη του άρθρου 2 παρ. 3 του Πτωχευτικού Κώδικα (Ν 3588/2007) «Η παύση της εμπορίας ή της οικονομικής δραστηριότητας ή ο θάνατος δεν κωλύουν την πτώχευση, εφόσον επήλθαν σε χρόνο κατά τον οποίο ο οφειλέτης είχε παύσει τις πληρωμές του». Από την ανωτέρω διάταξη προκύπτει ότι προϋπόθεση για την πτώχευση εμπόρου που έπαυσε την εμπορία του είναι η παύση της εμπορίας να έγινε μέσα στο χρόνο της παύσεως των πληρωμών του και ο τελευταίος να ανάγεται στο χρόνο κατά τον οποίο ο οφειλέτης είχε την εμπορική ιδιότητα. Συνεπώς, υπάγονται στο Ν 3869/10 και όσοι ήταν έμποροι, έπαψαν όμως την εμπορία ή την οικονομική τους δραστηριότητα, χωρίς κατά την παύση αυτή να έχουν παύσει τις πληρωμές τους (αρθ. 2 παρ. 3 του Πτωχευτικού Κώδικα). Αντιθέτως δεν υπάγονται στη ρύθμιση του Ν. 3869/2010 οι οφειλέτες που κατά τον χρόνο της παύσεως των πληρωμών είχαν την εμπορική ιδιότητα (αν έπαυσαν τις πληρωμές, όταν ήταν ακόμα έμποροι τότε απορρίπτεται η αίτηση) (ΑΠ 803/2017 δημοσιευμένη στην ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Δηλαδή, η εμπορική ιδιότητα είτε υφιστάμενη, είτε αναγόμενη στο παρελθόν κατά το χρονικό όμως σημείο κατά το οποίο έπαυσαν οι πληρωμές, είναι η προϋπόθεση που προσδίδει πτωχευτική ικανότητα στο φυσικό πρόσωπο, αποκλείοντας την υπαγωγή του στο πεδίο εφαρμογής του νόμου 3869/10 (Ευδοξία Κιουπτσίδου - Στρατουδάκη, Εφέτη - Η απόφαση διευθέτησης οφειλών κατά το νόμο 3869/2010, Αρμενόπουλος 2010 σελ. 1476 επ.). Για το λόγο αυτό ο οφειλέτης στην αίτηση του για την υπαγωγή του στις ευεργετικές διατάξεις του Ν 3869/2010, πρέπει να αναφέρει το επάγγελμα του, ώστε να κριθεί από το δικαστήριο η έλλειψη της πτωχευτικής ικανότητας του τελευταίου. Περαιτέρω, ο αιτών φέρει το βάρος να αποδείξει ότι έπαυσε τις πληρωμές του μετά την παύση της εμπορίας του, προκειμένου να πληροί την προϋπόθεση περί μη συνδρομής στο πρόσωπό του της πτωχευτικής ικανότητας και να επιτύχει την υπαγωγή του στο Ν 3869/2010. Με την κρινόμενη αίτηση, κατ` ορθή εκτίμηση του περιεχομένου αυτής, ο αιτών, επικαλούμενος έλλειψη πτωχευτικής ικανότητας και μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του προς τις καθ` ων, που αναφέρονται στην περιεχόμενη στην αίτησή του αναλυτική κατάσταση, ζητά να επικυρωθεί το προτεινόμενο σχέδιο διευθέτησης οφειλών, επικουρικά σε περίπτωση μη επίτευξης δικαστικού συμβιβασμού την έκδοση προσωρινής διαταγής και τη δικαστική ρύθμιση των χρεών του, να αναγνωρισθεί ότι με την τήρηση της ανωτέρω ρύθμισης θα απαλλαγεί από τα χρέη του προς την καθ` ης και τέλος να συμψηφισθεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων. Μ` αυτό το περιεχόμενο και αίτημα η κρινόμενη αίτηση, παραδεκτά και αρμόδια εισάγεται ενώπιον του παρόντος Δικαστηρίου κατά τη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας (άρθρ. 3 Ν 3869/2010). Για το παραδεκτό της αίτησης τηρήθηκαν όσα προβλέπονται στο άρθρο 4 παρ. 2 Ν 3869/2010, όπως ισχύει μετά την αντικατάσταση του από την παρ. 4 του άρθρου 1 της υποπαρ. Α. 4 του άρθρου 2 του Ν 4336/2015 (ΦΕΚ A 94/14-8- 2015) και καταλαμβάνει σύμφωνα με την παρ. 5 του ως άνω αναφερομένου άρθρου τις αιτήσεις, που υποβάλλονται μετά τις 19-08-2015, αφού προσκομίσθηκαν τα αναφερόμενα στην ανωτέρω διάταξη έγγραφα, ενώ έχει προσκομισθεί νομίμως και εμπροθέσμως η υπεύθυνη δήλωσή του για την ορθότητα και πληρότητα των καταστάσεων: α) της περιουσίας και των εισοδημάτων του, β) των πιστωτών και των απαιτήσεών τους κατά κεφάλαιο, τόκους και έξοδα, καθώς και γ) της μη ύπαρξης μεταβιβάσεων εμπραγμάτων δικαιωμάτων επί ακινήτων του κατά την τελευταία τριετία (βλ. την από 18.11.2016 υπεύθυνη δήλωση που προσκομίζει σύμφωνα με το άρθρο 4 παρ. 2 περ. β` Ν 3869/2010). Μετά δε την παραλαβή και πρωτοκόλληση της αίτησης από τη Γραμματεία του παρόντος Δικαστηρίου και αφού διαπιστώθηκε ότι δεν υπάρχουν τυπικές ελλείψεις, ανοίχτηκε φάκελος για την τήρηση των εγγράφων και ορίσθηκε δικάσιμος κατά τα ανωτέρω αναφερόμενα καθώς και δικάσιμος για τη συζήτηση της επικύρωσης του προδικαστικού συμβιβασμού, ο οποίος απέτυχε καθώς χορηγήθηκε η από 21.01.2017 προσωρινή διαταγή (βλ. φάκελο δικογραφίας). Περαιτέρω, από την αυτεπάγγελτη έρευνα του Δικαστηρίου στα τηρούμενα αρχεία προέκυψε ότι δεν εκκρεμεί άλλη σχετική αίτηση του αιτούντος ούτε έχει εκδοθεί προγενεστέρως απόφαση για τη διευθέτηση των οφειλών της με απαλλαγή του από υπόλοιπα χρεών (άρθρο 13 παρ. 2 Ν 3869/2010) (βλ. το από 19.09.2018 Έγγραφο του Ειρηνοδικείου Λαμίας και την υπ` αριθμ. 2682/19.09.2018 Βεβαίωση του Ειρηνοδικείου Αθηνών Τμήμα Ρύθμισης Οφειλών σε απάντηση της υπ` αριθμ. 548/2018 αίτηση της γραμματείας του Ειρηνοδικείου Λαμίας). Περαιτέρω, απαραίτητα κατά το άρθρο 216 ΚΠολΔ στοιχεία για το ορισμένο της αίτησης του οφειλέτη που ζητά την υπαγωγή του στις ευεργετικές ρυθμίσεις του νόμου είναι, όπως προκύπτει από τη διάταξη του άρθρου 4 του Ν.3869/2010 όπως τροποποιήθηκε με τις προαναφερόμενες διατάξεις, ότι η αίτηση περιέχει: α) την περιουσιακή κατάσταση του ίδιου και του συζύγου και τα πάσης φύσεως εισοδήματά τους, β) τους πιστωτές του και τις απαιτήσεις τους, αναλυόμενες σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παραγράφους 4 και 4α του άρθρου 2 του νόμου, γ) τυχόν μεταβιβάσεις εμπραγμάτων δικαιωμάτων του επί ακινήτων, στις οποίες ο οφειλέτης προέβη την τελευταία τριετία πριν από την ημερομηνία κατάθεσης της αίτησης, δ) τυχόν αίτημα για διαγραφή των χρεών του κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 5 του νόμου ή σχέδιο για την διευθέτηση των οφειλών του, που λαμβάνει υπόψη με εύλογο τρόπο και συσχέτιση τα συμφέροντα των πιστωτών, την περιουσία, τα εισοδήματα και τις δαπάνες διαβίωσης του ίδιου και της οικογένειας του και την προστασία της κύρια κατοικίας του σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην παράγραφο 2 του άρθρου 9 του νόμου. Όλα τα υπόλοιπα στοιχεία μπορούν παραδεκτά να συμπληρωθούν μεταγενέστερα από τις αποδείξεις στα πλαίσια του ανακριτικού συστήματος είτε από τους διαδίκους είτε αυτεπάγγελτα από το Δικαστήριο. Κατά συνέπεια, η κρινόμενη αίτηση είναι ορισμένη, απορριπτόμενης ταυτόχρονα της περί αοριστίας ένστασης που υπέβαλλαν άπασες οι παριστάμενες καθ` ων ως αβάσιμης. Επιπλέον, η κρινόμενη αίτηση είναι νόμιμη, ερειδόμενη στις διατάξεις των άρ. 1, 4, 5, 8 παρ. 1 και παρ. 5 και 11 του Ν 3869/2010 όπως ισχύει μετά την τροποποίησή του με τους Ν 4336/2015, 4346/2015 και 4549/18, οι διατάξεις του οποίου καταλαμβάνουν και τις εκκρεμείς αιτήσεις (αρθ. 68), καθόσον με βάση τα εκτιθέμενα σε αυτή περιστατικά συντρέχουν οι προϋποθέσεις υπαγωγής του αιτούντος στη ρύθμιση του νόμου, εφόσον πρόκειται για φυσικό πρόσωπο, στερούμενο πτωχευτικής ικανότητας, τα χρέη του οποίου δεν περιλαμβάνονται στα εξαιρούμενα της ρύθμισης και ήδη έχει περιέλθει σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρεών του. Το αίτημα, όμως, αυτής να επικυρωθεί το σχέδιο διευθετήσεως, κατ` άρθρο 7 του Ν 3869/2010, είναι μη νόμιμο, αφού η επικύρωση του σχεδίου αυτού από τους διαδίκους, κατά το ίδιο ως άνω άρθρο (7 του Ν 3869/2010), δεν αποτελεί αντικείμενο της αιτήσεως του άρθρου 4 παρ. 1 του Ν 3869/2010, αλλά νόμιμη συνέπεια της ελεύθερης συμφωνίας αυτών, στην περίπτωση που κανένας πιστωτής δεν προβάλλει αντιρρήσεις για το αρχικό ή το τροποποιημένο σχέδιο διευθετήσεως οφειλών ή συγκατατίθενται όλοι σε αυτό, οπότε ο Ειρηνοδίκης, αφού διαπιστώσει την, κατά τα ανωτέρω, επίτευξη συμβιβασμού, με απόφασή του, επικυρώνει το σχέδιο ή το τροποποιημένο σχέδιο, το οποίο, από την επικύρωσή του, αποκτά ισχύ δικαστικού συμβιβασμού. Το Δικαστήριο, στο δικονομικό στάδιο από την κατάθεση της αιτήσεως στη Γραμματεία του Δικαστηρίου μέχρι την συζήτηση, δεν έχει την εξουσία να υποχρεώσει σε συμβιβασμό τους διαδίκους ή τους πιστωτές τους και, συνεπώς, το εν λόγω αίτημα δεν έχει νόμιμη βάση και πρέπει να απορριφθεί. Επίσης, το αίτημα του αιτούντος να αναγνωρισθεί ότι, με την τήρηση και την προσήκουσα εκτέλεση της δικαστικής ρυθμίσεως των χρεών του απαλλάσσεται από το υπόλοιπο αυτών, ασκείται πρόωρα και χωρίς να πληρούνται οι προς τούτο προϋποθέσεις, για το λόγο, δε, αυτό θα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτο. Σύμφωνα δε με το άρθρο 11 Ν 3869/2010, όπως τροποποιήθηκε δυνάμει του Ν 4549/2018, η κανονική εκτέλεση εκ μέρους του οφειλέτη των υποχρεώσεων που επιβάλλονται με την απόφαση που εκδίδεται σε εφαρμογή των παρ. 2, 4, και 5 του άρθρου 8, επιφέρει την αυτοδίκαιη απαλλαγή του (χωρίς να απαιτείται κάποια πρόσθετη διαδικασία) από κάθε τυχόν υφιστάμενο υπόλοιπο οφειλής έναντι όλων των πιστωτών, ακόμη και όσων δεν ανήγγειλαν τις απαιτήσεις τους, με την επιφύλαξη των όσων ορίζονται στην παρ.6 του άρθρου 5 και στην παρ. 2 του άρθρου 9. Πλην όμως διατηρείται προαιρετικά η δυνατότητα του οφειλέτη να ζητήσει από το αρμόδιο Δικαστήριο με αίτησή του την πιστοποίηση της απαλλαγής του από το υπόλοιπο των οφειλών. Σε κάθε περίπτωση, η ανωτέρω (προαιρετική) αίτηση του οφειλέτη πρέπει να λάβει χώρα μετά την πάροδο της διάρκειας της ρύθμισης του άρθρου 8, δοθέντος οτι δεν συντρέχουν οι προϋποθέσεις του άρθ. 69 ΚΠολΔ, ώστε να θεωρηθεί ότι η πρόωρη δικαστική προστασία ζητείται επιτρεπτά με την αίτηση υπαγωγής στο Ν 3869/2010 (ΕιρΚορινθ 258/2016, Ειρ. Ρόδου 19/2012 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος, νόμω αβάσιμο και ως εκ τούτου απορριπτέο κρίνεται και το αίτημα να συμψηφιστεί η δικαστική δαπάνη μεταξύ των διαδίκων καθώς στη διαδικασία του Ν 3869/2010, δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται (αρθρ. 8 παρ. 6 εδ. β του Ν 3869/2010). Κατά τα λοιπά, πρέπει να ερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Οι μετέχουσες στη συζήτηση της κρινομένης αίτησης καθ` ων πιστώτριες, με προφορική δήλωση των πληρεξούσιου δικηγόρων τους, που καταχωρήθηκε στα ταυτάριθμα με την παρούσα πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης του Δικαστηρίου τούτου, και εξειδικεύθηκαν με τις προτάσεις τους, που κατατέθηκαν νόμιμα, αρνήθηκαν την αίτηση ως νόμω και ουσία αβάσιμη, καθότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις υπαγωγής στο Ν 3869/2010. Στα πλαίσια της άρνησης της κρινομένης αίτησης, άπασες προέβαλλαν τον ισχυρισμό περί μη συνδρομής του στοιχείου της έλλειψης της πτωχευτικής ικανότητας του αιτούντος διότι, όπως αναφέρουν, ο αιτών διατηρούσε έως το 2014 κατάστημα λιανικής πώλησης ειδών υγιεινής στην ......................., έχοντας εκ του λόγου τούτου αποκτήσει την εμπορική ιδιότητα συνεπώς και την πτωχευτική ικανότητα, ισχυρισμός που θα διερευνηθεί περαιτέρω κατ` ουσίαν. Περαιτέρω, η τρίτη των καθ` ων στα πλαίσια της άρνησης της κρινομένης αίτησης προέβαλλε τον ισχυρισμό ότι ο αιτών δεν έχει περιέλθει σε αδυναμία πληρωμής, διότι όπως αναφέρει δεν επικαλείται ο αιτών δυνάμει ποιού έκτακτου γεγονότος περιήλθε σε μόνιμη αδυναμία πληρωμών, ισχυρισμός ο οποίος θα διερευνηθεί περαιτέρω κατ` ουσίαν. Επιπλέον, άπασες οι παριστάμενες καθ` ων προέβαλλαν την ένσταση αοριστίας της κρινομένης αίτησης, η οποία ήδη κατά τα ανωτέρω λεχθέντα έχει απορριφθεί, και την ένσταση δόλιας περιέλευσης του αιτούντος σε αδυναμία πληρωμών, διότι, όπως αναφέρουν, ο αιτών ενώ εγνώριζε τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητές του ανέλαβε τις αναφερόμενες στην κρινομένη αίτηση δανειακές συμβάσεις περί του ποσού των 200.000 ευρώ, χωρίς να μπορεί να ανταπεξέλθει οικονομικά. Η ένσταση αυτή είναι νόμιμη, ερειδόμενη στο άρθρο 1 εδ. β` Ν 3869/2010 και θα διερευνηθεί περαιτέρω ως προς την ουσιαστική της βασιμότητα. Η δεύτερη των καθ` ων προέβαλλε επίσης την ένταση καταχρηστικότητας της κρινομένης αίτησης, κατ` άρθρο 281 ΑΚ, για τους λόγους που ειδικότερα αναφέρει στις προτάσεις της (σκοπός αποφυγής πληρωμής συμβατικών υποχρεώσεων, επίκληση από τον αιτούντα αδυναμίας πληρωμής με σκοπό τη διαγραφή της οφειλής, μη αναφορά κάποιου ιδιαίτερου ή αναπάντεχου γεγονότος που περιήγε τον αιτούντα σε αδυναμία πληρωμών). Η ένσταση αυτή κρίνεται απορριπτέα ως μη νόμιμη καθώς τα επικαλούμενα ως άνω πραγματικά περιστατικά δεν μπορούν να υπαχθούν στην διάταξη του άρθρου 281 του ΑΚ (ΕιρΘεσ. 309/2011 ΝΟΜΟΣ), αφού η αίτηση του αιτούντος και το σχέδιο διευθέτησης των οφειλών του ή δικαστικού συμβιβασμού θα γίνουν δεκτά από το Δικαστήριο μόνο με τη διαπίστωση της ύπαρξης των προϋποθέσεων του άρθρου 1 του νόμου αυτού και εφόσον βέβαια ο αιτών δεν περιήλθε με δόλο σε μόνιμη αδυναμία πληρωμής των ληξιπρόθεσμων χρηματικών οφειλών του, στοιχείο, το οποίο, αν αποδειχθεί από τους πιστωτές, θα έχει ως αποτέλεσμα την απόρριψη της αίτησης ως ουσιαστικά αβάσιμης. Από όσα αναπτύχθηκαν προφορικά κατά τη συζήτηση από τους πληρεξούσιους δικηγόρους των διαδίκων, από το σύνολο των εγγράφων, που παραδεκτά και νόμιμα προσκομίζουν με επίκληση οι διάδικοι, (άρθρο 5 του Ν.3869/2010, 748 παρ. 2 ΚΠολΔ), καθώς και εκείνων, που απλώς προσκομίζονται στο δικαστήριο, χωρίς να γίνεται επίκλησή τους [παραδεκτά, όπως προκύπτει από τα άρθρα 744 και 759 παρ. 3 ΚΠολΔ (βλ. σχετ. Βαθρακοκοίλης, ΕρμΝΚΠολΔ, άρ. 759 αριθμ., 5 και Α.Π. 174/1987, ΕλλΔνη 29,129)], τις ομολογίες που συνάγονται από τους ισχυρισμούς τους, (άρθρο 261 ΚΠολΔ), τα διδάγματα της κοινής πείρας που λαμβάνονται υπόψη αυτεπαγγέλτως από το Δικαστήριο, (άρθρο 336 παρ. 4 ΚΠολΔ), σε συνδυασμό και με την αυτεπάγγελτη έρευνα των γεγονότων, (άρθρα 744 ΚΠολΔ) αποδείχθηκαν κατά τη κρίση του Δικαστηρίου τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά : ο αιτών άγει σήμερα το 40° έτος της ηλικίας του, από το έτος 2011 είναι έγγαμος με την ......................... 31 ετών, και έχουν αποκτήσει ένα ανήλικο σήμερα τέκνο ηλικίας 5 ετών, το οποίο ενόψει των συνθηκών ηλικίας, υγείας και ικανότητος προς εργασία είναι προστατευόμενο μέλος της οικογένειάς του (1486 ΑΚ). Ο αιτών διατηρούσε από την 03.09.2004 έως και την 31.03.2008 (ημεροχρονολογία διακοπής επιχείρησης) επιχείρηση με κύριο αντικείμενο δραστηριοτήτων το λιανικό εμπόριο ειδών υγιεινής και δευτερεύοντα αντικείμενα το χονδρικό εμπόριο ειδών υγιεινής, λιανικό εμπόριο λεβητών για κεντρική θέρμανση, λιανικό εμπόριο σωμάτων καλοριφέρ για κεντρική θέρμανση που δε θερμαίνονται ηλεκτρικά, από σίδηρο ή χάλυβα, εργασίες υδραυλικών εγκαταστάσεων και αποχετευτικών αγωγών και χονδρικό εμπόριο υδραυλικού εξοπλισμού και προμηθειών για εγκαταστάσεις θέρμανσης (οράτε την υπ` αριθμ. δήλωσης ..../............... Βεβαίωση Διακοπής εργασιών φυσικού προσώπου επιτηδευματία). Δηλαδή δραστηριοποιούνταν στην αγορά αγαθών προς μεταπώληση με ριψοκίνδυνη διαμεσολάβηση, επενδύοντας σημαντικό κεφάλαιο σε αυτή με πρόθεση επίτευξης κέρδους, και εξ αυτής της δραστηριότητάς του απέκτησε την εμπορική ιδιότητα, κατά τα προρρηθέντα στην νομική σκέψη της παρούσας, χωρίς να επικαλείται την ιδιότητα του μικρεμπόρου. Σε χρόνο προγενέστερο του έτους από την κατάθεση της υπό κρίσης αίτησης ο αϊτών ανέλαβε τα παρακάτω χρέη προς τις καθ` ων πιστώτριές του : Α) προς την πρώτη των καθ` ων δυνάμει της υπ` αριθμ. ...................................... σύμβασης στεγαστικού δανείου συνεβλήθη με την ιδιότητα του εγγυητή η οποία εμφανίζει συνολική τρέχουσα οφειλή ποσού 92.897,22 ευρώ και είναι εξασφαλισμένη με εμπράγματη ασφάλεια (προσημείωση υποθήκης). Κατά το άρθ. 6 παρ 3 εδαφ. α’ του Ν 3869/2010 οι απαιτήσεις των πιστωτών που είναι εξασφαλισμένες με ειδικό προνόμιο ή με εμπράγματο δικαίωμα συνεχίζουν να εκτοκίζονται μέχρι την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αιτήσεως με επιτόκιο ενήμερης οφειλής. Ωστόσο ως προς το ύψος της ανωτέρω οφειλής του αιτούντος λαμβάνεται υπ` όψιν το ποσό ως εισφέρεται από αυτόν στην κρινομένη αίτηση, καθότι από τους διαδίκους δεν προσκομίζεται έγγραφο από το οποίο να προκύπτει το ποσό αυτής κατά τον ανωτέρω χρόνο. Β) προς τη δεύτερη των καθ` ων : 1) δυνάμει της υπ` αριθμ. ................ οφειλής από έξοδα δανείων σε καθυστέρηση, με την ιδιότητα του οφειλέτη, η οποία εμφανίζει συνολική τρέχουσα οφειλή ποσού 1.205,38 ευρώ και δεν είναι εξασφαλισμένη με εμπράγματη ασφάλεια, 2) δυνάμει της υπ` αριθμ. ........................... σύμβασης αλληλόχρεου λογαριασμού, στην οποία συνεβλήθη με την ιδιότητα του οφειλέτη, η οποία εμφανίζει συνολική τρέχουσα οφειλή ποσού 47.838,43 ευρώ και δεν είναι εξασφαλισμένη με εμπράγματη ασφάλεια. Κατά το άρθρο 6 παρ. 3 εδαφ. β` Ν. 3869/2010 οι απαιτήσεις των πιστωτών που δεν είναι εξασφαλισμένες με ειδικό προνόμιο ή εμπράγματο δικαίωμα παύουν με την κοινοποίηση της αίτησης να παράγουν τόκους, νόμιμους ή συμβατικούς, θεωρούνται δε ληξιπρόθεσμες και υπολογίζονται με την τρέχουσα κατά το χρόνο κοινοποίησης της αίτησης αξίας τους. Για τις ανωτέρω ανέγγυες απαιτήσεις, λαμβάνεται υπ` όψιν το ποσό όπως εισφέρεται από τον αιτούντα στην κρινόμενη αίτηση καθώς από κανένα έγγραφο δεν προκύπτει το συνολικό οφειλόμενο ποσό αυτού κατά το χρόνο επίδοσης της κρινομένης αίτησης (23.11.2016). Γ) προς την τρίτη των καθ` ων δυνάμει της υπ` αριθμ. ...................... σύμβασης πώλησης αυτοκινήτου με παρακράτηση κυριότητος, στη οποία συνεβλήθη με την ιδιότητα του αγοραστή - οφειλέτη, η οποία εμφανίζει συνολική τρέχουσα οφειλή ποσού 14.656,75 ευρώ. Δ) προς την τέταρτη των καθ` ων δυνάμει της υπ` αριθμ. ...........σύμβασης καταναλωτικού δανείου, στην οποία συνεβλήθη με την ιδιότητα του οφειλέτη, η οποία εμφανίζει συνολική τρέχουσα οφειλή ποσού 19.260,06 ευρώ, και δεν είναι εξασφαλισμένη με εμπράγματη ασφάλεια, ως εκ τούτου, κατά τα ανωτέρω λεχθέντα, λαμβάνεται για αυτή υπόψη το ποσό που αναγράφεται στο από 10.10.2016 έγγραφο της καθ` ης, καθώς από κανένα έγγραφο δεν προκύπτει το συνολικό οφειλόμενο ποσό αυτού κατά το χρόνο επίδοσης της κρινομένης αίτησης (23.11.2016). Ε) προς την πέμπτη των καθ` ων : 1) δυνάμει της υπ` αριθμ. ..................... σύμβασης καταναλωτικού δανείου, στην οποία συνεβλήθη με την ιδιότητα του οφειλέτη, η οποία εμφανίζει συνολική τρέχουσα οφειλή ποσού 39.849,55 ευρώ και δεν είναι εξασφαλισμένη με εμπράγματη ασφάλεια και 2) δυνάμει της υπ` αριθμ. ................................ σύμβαση πιστωτικής κάρτας, στην οποία συνεβλήθη με την ιδιότητα του οφειλέτη, η οποία εμφανίζει συνολική τρέχουσα οφειλή ποσού 1.857,36 ευρώ και δεν είναι εξασφαλισμένη με εμπράγματη ασφάλεια. Για τις δυο αυτές ανέγγυες απαιτήσεις, κατά τα ανωτέρω διαλαμβανόμενα, λαμβάνεται υπόψη το ποσό που αναφέρεται στο από 06.10.2016 έγγραφο της καθ` ης, δοθέντος ότι από κανένα έγγραφο δεν προκύπτει το συνολικό οφειλόμενο ποσό αυτού κατά το χρόνο επίδοσης της κρινομένης αίτησης (23.11.2016). Περαιτέρω, ο αιτών διατείνεται ότι μέχρι και το έτος 2013, έχοντας ήδη προβεί σε ρυθμίσεις με τις πιστώτριές του, προσπαθούσε να είναι συνεπής ως προς τις καταβολές των δόσεων προς τις καθ` ων, δηλαδή ότι περιήλθε σε μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμών μετά την διακοπή της εμπορικής επιχείρησής του και ως εκ τούτου πληροί τις προϋποθέσεις υπαγωγής στο Ν 3869/2010. Ωστόσο από τις προσκομιζόμενες βεβαιώσεις οφειλών των καθ` ων προκύπτει ότι άπασες οι ανωτέρω δανειακές συμβάσεις του αιτούντος έχουν καταγγελθεί, πλην όμως, ο αιτών δεν προσκόμισε κανένα αποδεικτικό μέσο, καίτοι ευχερώς θα μπορούσε, προκειμένου να αποδειχθεί το χρονικό σημείο καταγγελίας του συνόλου των ανωτέρω δανειακών του συμβάσεων, ούτως ώστε το Δικαστήριο να σχηματίσει πλήρη δικανική πεποίθηση για το χρονικό σημείο της παύσης πληρωμών του, στοιχείο κρίσιμο για την υπαγωγή του ή μη στο Ν 3869/2010, δοθέντος ότι δεν υπάγονται στη ρύθμιση του νόμου οι οφειλέτες που κατά τον χρόνο της παύσεως των πληρωμών είχαν την εμπορική ιδιότητα. Επιπροσθέτως, δεν προσκόμισε αποδείξεις καταβολών των ποσών των δόσεων, όπως αυτές είχαν ορισθεί μετά τις επικαλούμενες από αυτόν ρυθμίσεις με τους πιστωτές του, για το χρονικό διάστημα από την διακοπή των εργασιών του και έπειτα, έως την επικαλούμενη από αυτόν επέλευση της μόνιμης και γενικής αδυναμίας πληρωμών, ούτως ώστε να αποδείξει οτι η μόνιμη και γενική αδυναμία πληρωμών του επήλθε μετά την απώλεια της εμπορικής του ιδιότητος. Εν όψει των ανωτέρω, ο αιτών δεν ανταποκρίθηκε στο βάρος απόδειξής της κρινομένης αίτησης, ειδικότερα δεν απέδειξε ότι η μόνιμη και γενική αδυναμία των πληρωμών του επήλθε μετά την απώλεια της εμπορικής ιδιότητας και συνακόλουθα της πτωχευτικής ικανότητας του, κατά τα διαλαμβανόμενα στη νομική σκέψη της παρούσας, και ως εκ τούτου η κρινομένη αίτηση πρέπει να απορριφθεί ως ουσία αβάσιμη. Εφόσον δεν προβλέπεται δυνατότητα άσκησης ανακοπής ερημοδικίας κατά της απόφασης αυτής (άρθρο 14 Ν 3869/2010) δεν ορίζεται σχετικό παράβολο. Δικαστική δαπάνη δεν επιδικάζεται σύμφωνα με το άρθρο 8 παρ.6 του Ν 3869/2010. ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ ΔΙΚΑΖΕΙ ερήμην της τέταρτης και πέμπτης των καθ` ων κ της εγγυήτριας και αντιμωλία των λοιπών διαδίκων. ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση. ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίστηκε και δημοσιεύθηκε στη Λαμία 30/11/2018 σε έκτακτη και δημόσια στο ακροατήριό του συνεδρίαση, απάντων των διαδίκων και των πληρεξουσίων δικηγόρων τους. Η Δ. ΕΙΡΗΝΟΔΙΚΗΣ Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΞΑΦΟΥΛΗ ΕΥΑΝΘΙΑ ΚΑΡΑΤΡΑΝΤΑ Ν.Σ.